środka obrotu
Encyklopedia PWN
torus
mat. powierzchnia utworzona przez obrót okręgu (o promieniu r) dookoła osi leżącej w płaszczyźnie tego okręgu i nie przecinającej go (R — promień okręgu zataczanego przez środek okręgu obracającego się);
[łac.],
wymiana handl. łącząca przez saharyjskie szlaki handl. Czarną Afrykę (gł. Afrykę Zachodnią) z Afryką Północną, a za jej pośrednictwem z krajami basenu M. Śródziemnego; kontakty te odegrały wyjątkowo ważną rolę w rozwoju gosp., społ. i kult. Afryki Zachodniej.
weterynaria
nauka o chorobach zwierząt, ochronie ich zdrowia, higienie żywności pochodzenia zwierzęcego oraz zespół umiejętności praktycznych związanych z zapobieganiem chorobom i zwalczaniem ich, leczeniem chorych zwierząt i ochroną ludzi przed chorobami odzwierzęcymi.
[łac.],
